Dubbele DNF in Frankrijk voor NTS RW Racing GP
De Moto2-race van de Grand Prix van Frankrijk was er eentje om snel te vergeten voor NTS RW Racing GP. Beide rijders moesten een DNF (Did Not Finish) achter hun naam noteren. Bo Bendsneyder zocht met een tot op de draad versleten achterband de pits op. Een ronde later kwam Steven Odendaal hard ten val. Aan de crash hield de Zuid-Afrikaan een ontwrichte knie over.
Het resultaat was vanzelfsprekend een grote teleurstelling voor het hele team, en met name voor de rijders zelf. “Het is jammer dat het zo eindigt, want we hebben dit weekend veel positieve dingen gezien”, stelde NTS RW Racing GP-teammanager Jarno Janssen. “In deze sport moet alles precies goed vallen en als dat even tegenzit, sta je met lege handen.”
Onder de positieve punten rekent Janssen onder meer de zevende tijd van Bendsneyder in de warm-up zondagochtend en diens rechtstreekse plaatsing voor Q2, de snelste tijd van Odendaal in de natte FP3 en diens tijd in de kwalificatie die een zevende plaats had kunnen zijn ware het niet dat een paar rijders in Q1 net iets sneller waren.
Door de nattigheid op zaterdag had Bendsneyder niet echt met de harde achterband kunnen rijden, maar de zachte band had hij goede resultaten geboekt en die band had zich negentien ronden lang goed gehouden. Daarom en vanwege de koele temperatuur durfden Bendsneyder en zijn crew de gok wel aan om op de zachtere compound aan de race te beginnen. Die ging echter zo snel kapot, dat Bendsneyder in de dertiende ronde de handdoek moest werpen.
Odendaal koos wel voor de hardere band. Daarmee kwam hij goed weg vanaf de start. De Zuid-Afrikaan schoof door naar de zeventiende plaats, maar vanaf die positie crashte hij in de veertiende ronde in bocht 10. Bij de crash ontwrichtte Odendaal zijn knie. Hij mist daardoor in elk geval de Fandag van NTS RW Racing GP aanstaande dinsdag op het TT Circuit in Assen.
Bo Bendsneyder (DNF): “Ik had in de trainingen goede rondetijden gereden met de zachtere achterband en ook na negentien rondes was die band nog best goed. We wisten dat de laatste vijf ronden van de race moeilijk zouden kunnen worden, maar het was de gok waard. Helaas gedroeg deze band zich heel anders: al na twee, drie rondes was hij kapot. In de bochten stuiterde en gleed ik alle kanten op en het werd alleen maar erger. Er was niet mee te rijden, dus ben ik naar binnen gekomen. Heel spijtig, want het was best een goed weekend. Ik heb veel geleerd, onder meer in natte omstandigheden, en we hebben mooie dingen laten zien.”